küsüz kendisiyle

havada uçuşan
kurşunlara bakıp
ne işim var bu ofiste
tam çıkarırken miğferimi
bir kurşun
ensemde

aristokratların buluştuğu bir eğlence
her bir dostum
bir şeylerin uzmanı
psikolog
yazar
jinekolog sayılabilecek bir kadın avcısı
anlattıkları
sanki çok sikimde

rapor aldım
hafta sonlarını da sayarsak
beş gün
bu yıl hiç tatil yapmadım
biraz ayaklarım
girsin denizin içine

radyoda
sevdiğin şarkı
açarken pencereyi
bir anlık tereddüt
aramamak için
siliyorum seni
yeterince canını yaktım
telefon defterinden yine

bu sonbahar yağmurlarını tanıyorum
esen rüzgarın şiddetini
yüzümde

bu geceyi tanıyorum
sokak lambalarını
evime kıvrılan sokağın sonundaki
çınar ağacını

bahçe kapısının
ıslak
soğuk
gıcırdayışını

televizyonu açmış
koltuğa yığılan

şu boktan adamı
tanıyorum

kaç aydır
küsüz kendisiyle