sıradan mektuplar postanesi

artık yazmak istemiyorum
kendime

tükürükleyip zarfı

kaz tüyüyle
barok biçimde
ad
soyad
bir şair adı düş caddelerin birine

iyice bastır
sağ üste pulu
vur mührünü
ben de terkederdim seni
kötüye kullanmış iyi niyetler
melankolik kuşlar
kanat çırpardım
soluk bile alamadığın
bütün pencereleri kapıları açık
uyku tutmaz
bir gecede

soluna adresini yaz
adresinde bulunamadı diye
belki döner
hata yapma
oku birkaç kez
dikkatlice
yoksa
binlerce herif bulur
senin yerine

bir de
kapatmadan
en azından
bir ellilik gönder

ibnelik etme

bu gece
içsin
senin şerefine