insanın kendisiyle barışması lazım

şu sikik dudaklarının alaycı kıvrımından
titreyen parmaklarına
insan kalmaya çabalasan bile
günbegün eksiliyorsun hayvana

seni sarsacak bir şey
bir tanrı mesela
bir şeyler karalayıp gönderse sana
odanda sonsuzluğun taşı
yer yer dökülmüş harfleri bir yazıtla
şöyle bir şeyler karalamış

gözlüğünü arıyorsun
boş yere
odanda

karın
ablan
annen
izin vermez
peygamber olmana

mesela bir telefon konuşmasında
öyle konuşmasan
hiç konuşmasan
dilin kopmuş gibi sergilense bir vitrinde
pişmiş kellelerle yan yana

"insanın kendisiyle barışması lazım"
gibi bir şeyler yazıyor sanırım
taşta

yaza yaza bunu yazmış

tanrının kendisi bile büyük bir hüsran
ve her konuşmamız bir türlü soğutmayan
külüstür  buzdolabındaki
teneke bira problemi kadar

yer alıyor hayatımızda.