biraz daha yanımda kal

ateşin küle dönüştüğünü gördüm
ve külden nedensiz bir anka
sanki ilk kez diriliyormuş gibi
bitiveriyordu aynı dirilikle
açarken kıpkızıl kanatlarını
yanı başımda

önce sen sandım bütün yıldızları
sonra bir şeyler vardı kapının altında
gizlice atılmış gibi
bir mektup
bir replik

aklına geliveriyordu
tam da unuttum diyeceğin bir anda


hapşırmakla aksırmak arası bir gün
diyordu bir çocuk
iki eli
iki cebinde
bir taşa vurdu öfkeyle
büyük bir adam gibi tükürüğünü fırlatırken
sokağın ortasına

çok şey mi istedim yağmurdan
serinlesin içimdeki kızgın taşlar

bu ikiye beş kala

evet
ikiye beş kala
bir vergi memuruydu ruhum
her şeyin belirsiz bir nedene bağlandığını biliyordum
rakamları bir türlü öğretemiyordum
seksek oynayan bir bunağa

bir mülakata çağrılmışım gibi
ellerimi nereye koyacağımı bilemeden
sesimin çatallaşmasını engellemek için
öhö
öhö
öksürürken
karşımdaki kadının bir köpek gibi koklamak için
ceketimi
kazağımı
ikide bir havalanan
burnunu siliyordu mendile

bense
insan diyordum

insan

ağzında aniden patlayan sakızın
irkiltisiyle