sımsıkı

sarılıp ceketine
hiç kimsenin bilmediği karanlık bir şehirde
teninle tenimi sımsıkı
kesip
biçip
dikip
o yabani güzelliğini
bağlarken
kaburga kemiğime

kimsenin tutkusu kalmamış derken
o kibirli ve doygun sesinle
irkilirken
saçlarından tutup seni
fırlatırken
içimdeki kıpkızıl
kazan dairesine

yıllar geçse bile
o ilgisizliğin
kesiyor nefesimi

her seferinde