gece

şu senin kalkmaya çalışıp da kalkamayışındır
yağmur damlalarının toprağa saplanıp kalışı
ya da
bir koltuk neden bu kadar kırmızıdır
avuç içlerine gelen tarafı
iyice kirlenmiştir
beklemekten
ardından kapkara bir acı

bir kadifedir
bu dokunuşun adı

işaret parmağınla oynayıp durduğun
yıpranmış sinek ikili
duruyor masanın artık ulaşılmaz
bir ucunda

bir magellan
aya düşen gölgen


akciğerlerin daha hazır değilken
derin bir nefes çekersin
nemdir kokan
bayatlamış demdir
ve herkes gittiği için
bir sabahçı kahvesidir
uykusuzluk

sonra birden bire
sanki herkesle muhabbet etmişim gibi
sami'yi anımsadın mı
hani bir ara lokanta açmıştı deyip
önündeki tavuk butunu koparırken vejetaryen bir şiddetle
daha yeni öpüşmüşüz gibi silerken ağzımı
tükürüğünün salya dönüştüğü
gittikçe sünen
bir tiksintiyle

sonra başlar televizyondakiler anlatmaya
anlamsız bir acının sözcükleridir
kürt bir çocuk
yalnızca gözleri
yeryüzünün bütün cümlelerinden anlamlıdır

yeryüzünün bütün sözcükleri

bir generalin yıldızlarını üstüne örtsen
öyle soğuk duruyordu ki gece

önce bir bomba
bir bomba daha
parmaklarımla gösterdim mosmor dudaklarına

üç bu galiba
üç bu gelecek olan

ben de üç yaşındaydım
ve her gece
yılbaşını kutlarmış gibi
atılırdı bombalar
fikrimce

içimi ısıtan
sımsıcak bir
sevgiyle