6.30

 artık kalkmıyor buradan

ne posta arabası

ne çöl gemileri

ağlayan yolcular da

kalmadı

rıhtımda

bir pişmanlık hatırası gibi

duruyor duvarımda

hafifçe eğik

yağlı boya bir tablo

benim gibi

kaç kişi

sigarasını ve kahvesini

içmeyi özlüyor

sabahın bu saatinde

verandasında