gitmem gerek

gitmem gerek
bilirsin, ahşap kapı
demir kapı
otomatik kapı
kışkırtır insanı
gitmelisin

yürümem gerek
bir yerlerde oturup
çay
kahve
kola
ayran
dikizlerken vitrinleri
kalabalığı tersine alıp
yürüyen bunca insan

konuşmam gerek
bilirsin, onca film
kitap
arıza dostlar falan
anlatmaya başlayınca
duracak gibi değil
boşta freni
yokuş aşağı
insan

herkes gülerken
susup
kimseyi umursamadan

kızmazsan bana
ablana hastayım
sevgilisiyle ayrılırsa
ara beni
belki akraba oluruz
falan

şimdi gitmem gerek
son otobüs
gece
köpekler
daha fazla
baharın havasına
aldanmadan