istihareye yatmak

uykumun en derin yerinde
escher'in
print galerisi gibi bir yerde
bir kıyı kasabası olmuşum
dolaşıyordum kendimi
kaybolmamak için
bir silginin temennisiyle

her solukta
hayatı orakla biçer gibi
kandırıyorlardı beni
üstüne üstlük
bir de
yemin ediyorlardı
sanki çocukmuşum
paranın üstünü
eksik verdiklerinde

sonra sevgilim
o haşin sevgilim
yemeği yakmış
aşçının öfkeli sesiyle
yere fırlattığı menüyle

mağrur

bu akşam sana yemek yok
çok açsan
dudaklarımdan başlayıp
beni ye