sınırdaki bekçi kulübesi

bütün gece
yağmur damlalarını saydım
içimdeki huzursuzluğu bastırmak için
oturdum
devrilmiş bir ağacın gövdesine

yağmurluğun
hışırtısından nefret ettiğim için
ikinci
üçüncü
ve dördüncü
sigarayı yakmadım

derin bir soluk aldım
başım öne eğik
birkaç bin yıl geçmişçesine
fosilleşmiş
çamurlu adi botlarımı
seyrederken

dilimde
ne olduğunu
bir türlü çıkaramadığım
eski bir şarkı

şarkı
o kadar eskiydi ki
ölüyorum hissine kapılıyordum
uydururken sözlerini
istemeden

"kulübede
çıplak
bir kadın

kokusu
kadın

kokusu
şehvet

kokusu
çok
ağır

burada

kendimi anımsatan
ne varsa

damlıyor
ağır
ağır"