herkesin bir kaplanı vardır

herkesin bir kaplanı vardır
ve kaplanının gölgesi
hani hasta gibisindir de
havada asılı kalır çorbanın
kokusu

mercimek mi

hayır
hayır
tarhana

yeryüzünün en büyük savaş meydanıdır
insanın yüreği
ne yağmur yağar
ne de kar
sokaklarına

ama
kapkaradır sanki gökyüzü

şemsiyeni açmaya kalksan
sarsılır
damlalardan
o ucuz gökdelenleriniz

inmek istersin de
inemezsin
yarı uykulu dayalı kafan cama
otobüs değildir de
yaşamın kendisidir
bu vazgeçilmişlik duygusu

en yakın gökadaya
varmış duygusuyla
birisi kendinden geçmiş
dayanır omzuna


herkesin bir kaplanı vardır
ve kaplanının gölgesi
hani hasta gibisindir de
havada asılı kalır çorbanın
kokusu

mercimek mi

hayır
hayır
tarhana

şöyle sıcacık bir gülümsemeden söz etmedim
daha

kararsız
yüzde asılı duran bir tebessüm bile
keyif verir insana