kilittaşı

gözlerini kapamış

ağaç dallarının gölgelerine bakıp

savrulup duruyordum

bir anıdan

başka bir anıya

yarına

birkaç saniye kala

dünden kalabilir

bir cümlenin yarısı

mesela

uyudun mu

uyudum mu

bir çocuk vardı

adı dilimin ucunda

sana söylesem

hemen söylerdin adını

önemli bir yeri vardı hayatında

kapının zili çaldı

anımsamaya 

birkaç harf

kala

kapıyı açtım

kapattım sonra

ne çok kapı var

insanın hayatında

açıp da kapayamadığımız

kapayıp da

bir daha açamadığımız

mum alevinden yapılma

eskilerden kalma

çoktan unutulmuş 

bir duyguyla

pencereden baktım

birazdan duracak yağmura

birazdan daha yukarı baksam

karanlıkta bir delik gibi duran

dolunaya

su birikintisi 

ya da okyanus olmaya

birkaç damla kala

çıksa bir dert

çıkmasa bir dert

buruşturup attığın

piyango bileti

o son rakam

o son numara

uyudun mu

uyudum mu

bir çocuk vardı

adı dilimin ucunda

sana söylesem

hemen söylerdin adını

önemli bir yeri vardı hayatında

eksiklerimizle başlasak

eksikliklerimizle

ilginç bir şeyler anlatsam sana mesela

gül yaprağında saklanırmış eskiden

unutmaya kıyamadığımız

anlar

kuruyan güller

bu yüzden değerlidir

hayatımızda

uyanır gibi uyuyabilir

hiç uyumamış gibi

kalkabilir

yatak döşek yorgan

mırmır kıvrılabilir

bir köşede

düşünmekten yorulup

sızabilir

insan

son numaranı göstermek için

şapkana sıkışmış

obez bir tavşanı çıkarmak için

kan ter içinde

bir türlü uyanamadığın

kıpkızıl 

korkunç 

bir rüya

uyudun mu

uyudum mu

bir çocuk vardı

adı dilimin ucunda

sana söylesem

hemen söylerdin adını

önemli bir yeri vardı hayatında