çok mu konuştuk ne

kapının zili

uzun uzun çaldı

sehpanın üstündeki

saksının yanındaki

küllüğe

bastım sigaranın izmaritini

şimdi kalksam

kapıya gidene kadar

dinozorlar çağından

ışık hızında giden

araçları keşfedene kadar

bir an

geçip gider

terliklerimin tekini

bulana kadar

televizyonu açtım

reklamlar 

ve tekrarlar

biraz iyi geliyor

şu hissizlik duygusunu

üstümden

atana kadar

yayın akışında

geçiştirilen

ağrılar

ayrılıklar

ve 

salatalık turşusu nasıl yapılır

gibi şeyler

ve delice bir kahkaha

üst kattaki Neriman abla 

yine

tanrının güçlerini yok edip

bir odaya tıkmış

eğleniyor

çılgın profesör 

aymazlığıyla

çok mu konuştuk ne

yazılar akıyor

yönetmen

senarist

başkahraman ve

başkahramanın kanlı bıçaklı olduğu arkadaşı

-adama bir orospu çocuğu

demediği kaldı-

oyunculara ihanet eden

yüzler

kaşlar

dudaklar

 

zamanı doldurmak için

araya sıkılan

silikon

diyaloglar

hayvanlara vurulan damgalar gibi

çantaların

eteklerin

takım elbiselerin

etiketiyle gurur duyan insancıklar

bir şeylerin sonuna gelmiş gibi

kum gibi

bir şeyler uyku olup akıyor

üstümüzden

 

 biraz daha uzanayım

bombalar düşmeden

bombalar düşmeden

uyuyalım

 

sanırım yaşayabiliriz

yaşayabiliriz

yarına kadar.