tamamlanamayan

ne tuhaf
bazen sende
ıskaladığım bir dokunuşunun
gidecek bir yolun
her neyse

canım güneş çekse
bir yıldızın
adını söylermiş gibi
teleskobu dayayıp göğsüne
koordinatları buluşmaların
beklerken
bir çay
bir kahve
ardından kanyak bombardımanı
dilim sürçüyor
her seferinde

bacakların güzel
eteğine sürtüp ellerini
oturuşun
öldürüyor beni
serseri bir kurşun
bozgun kanatları gökyüzünün
düşüyorum gözlerine

kıyısına vurup
aşkın
yokluyorum yüreğimi
tümcelerim
budala
anlattıklarım çelimsiz
seviyorum seni
ritm tutup
nakavtı sayan hakemin
kapatıp ağzını
her seferinde