nereye böyle

buzulçağından kalma
bir istanbul akşamında
gözlerini çıkarmak için
usulca baktım

gözümün ucuyla
sarhoş gemilerin

poyrazla sallandığı

bir şehre

vurdum kuyruğumu
bir yayınbalığı akşamı
yavaş akan
sarhoş ırmaklarına

ne çıkacağını bilmiyordum
belki bir şehir
belki gözden uzak
bir tapınak
hazırdım dünden
diz çökmeye
gece ve kokun
kışkırtıyordu beni buna

ilk buluntuları
aşkın

ilk ve son kez sonsuz
akıyordu damarlarımda