akşam kuşların

senin sessiz sakin akşam kuşların
iliklenmemiş gömleğindeki düğmenin içinden
süzülüp konuyor çay bardaklarına
oradan korkuluğa uzanmış ayaklarıma
yağmur bulutları ilk filizlerini verecek sanki

içeriden gelen televizyonun sesi
bakkaldan dönen çocuğun şarkısı
elinde ekmek poşeti
nerede kaldın azarlamalarına alışkın
nasılsın meral abla?
her adımda biraz yavaşlar gibi

sendeki şu sadeliğim
beceriksizce düşen ilk damla gibi
her ne yapsam yerli yerinde
evet, içerim
ama bu sefer iki şekerli